Venter
From TTT @ frath.net
Latin-English
vent|er, -ris. (ˈven.ter) masc.
- The belly; the area of the body [κη²], [εʹ] affected by hunger [ιγ³], [κθ³], where food eaten is received [γʹ], [θʹ] and which in females swells visibly with the developing fetus [καʹ], [κβʹ].
- What is born from the belly; an offspring. Hor. [θ³]
[Proto-Indo-European *u(e)dero-, via a form such as *wendri or *wentri.]
| Cic. | 100% | Class. | 100% | Rom. | 1% | Med. | 0% | Neo. | 0% | ||||||||||
|
|
|
|
|
| |||||||||||||||
Constructions
Adjective constructions
- gravidus venter — ‘pregnant belly,’ (poet.) Ov. [ιηʹ], [κγʹ], [κεʹ]
- venter meus — (poet.) Catul. [στʹ], Hor. [θʹ], [ιʹ], Plaut. [μ⁴]
- tumidus venter — ‘swollen belly,’ (poet.) Ov. [ιη³], [καʹ], Prop. [λβ²]
- tuus venter — (poet.) Hor. [θ³], [ιʹ], Plaut. [μ⁷]
Preposition constructions
- in ventre — Cic. [γʹ], (poet.) Ov. [ιη³], Plaut. [μ³], [μβʹ]
- in ventrem — (poet.) Hor. [θʹ], Verg. [λζʹ], Plaut. [μ²]
Verb constructions
- ventrem ferre — ‘to carry a belly,’ to be pregnant: Liv. [ιβʹ], (poet.) Ov. [λʹ]
- ventrem haurire — ‘tear open the belly,’ Liv. [ιδʹ], (poet.) Lucr. [ιεʹ]
Loci
Cicero
- αʹ def. Cicero, de Divinatione 2: faba quidem Pythagorei utique abstinere quasi vero eo cibo mens non venter infletur
- βʹ def. Cicero, de Natura Deorum 1: quod dubitet omnia, quae ad beatam vitam pertineant, ventre metiri
- γʹ def. def.² prep. Cicero, de Oratore, 2: tamquam nudus nuces legeret, in ventre abstulisse
- δʹ Cicero, pro M. Caelio: quod quidem vitium ventris et gurgitis non modo non minuit aetas hominibus, sed etiam auget
- εʹ def. n. Cicero, pro Murena: etenim sciebam Catilinam non latus aut ventrem sed caput et collum solere petere
Classical
- στʹ adj. Catullus, Carmen 44:
- ζʹ ibid., 67:
- ηʹ n. Horace, Epistulae 1:
- η² ibid.:
- pērnĭcĭ|ēs ēt | tēmpēs|tās bără|thrūmquĕ mă|cēllī,
- quīcquīd | quāesĭĕ|rāt vēnt|rī dō|nābăt ă|vārō.
- η³ ibid.:
- θʹ def. adj. prep. Horace, Epodi:
- θ² ibid.:
- θ³ def adj. ibid.:
- tŭūsquĕ vēn|tēr Pāctŭmē|iŭs
- ιʹ adj. adj.² Horace, Sermones 1:
- ι² ibid.:
- ι³ ibid.:
- ι⁴ ibid.:
- prānsūs | nōn ăvĭd|ē quān|t(um) īntēr|pēllĕt ĭ|nānī
- vēntrĕ dĭ|ēm dū|rārĕ dŏ|mēstĭcŭs | ōtĭŏr. —————
- ιαʹ ibid., 2:
- ια² ibid.:
- ōbsĕquĭ|ūm vēn|trīs mĭhĭ | pērnĭcĭ|ōsĭŭs | ēst cūr?
- ια³ ibid.:
- ιβʹ v. Livy, ab Urbe Condita 1: ignorans nurum ventrem ferre decessisset
- ιγʹ⁻² ibid., 2: indignatas reliquas partes sua cura, suo labore ac ministerio ventri omnia quaeri, ventrem in medio quietum nihil aliud quam datis voluptatibus frui
- ιγ³ def. ibid.: dum ventrem fame domare vellent
- ιγ⁴ ibid.: inde apparuisse ventris quoque haud segne ministerium esse, nec magis ali quam alere eum, reddentem in omnes corporis partes hunc quo vivimus vigemusque
- ιδʹ v. ibid. 7: uno alteroque subinde ictu ventrem atque inguina hausit
- ιεʹ def. v. Lucretius, de Rerum Natura 5:
- iāctā|bāntquĕ sŭ|ōs tāu|rī pĕdĭ|būsquĕ tĕ|rēbānt
- ēt lătĕr|(a) āc vēn|trēs hāu|rībānt | sūptĕr ĕ|quōrūm
- cōrnĭbŭs | ēt tēr|rām mĭnĭ|tāntī | mēntĕ rŭ|ēbānt.
- ιστʹ Nepos, Atticus: neque umquam sine aliqua lectione apud eum cenatum est, ut non minus animo quam ventre convivae delectarentur.
- ιζʹ n. Ovid, Amores 1:
- ιηʹ adj. ibid. 2:
- ιη² ibid.:
- ιη³ adj. prep. ibid.:
- ιθʹ Ovid, Fasti 1:
- κʹ ibid., 2:
- καʹ def. adj. ibid., 3:
- κβʹ def. Ovid, Heroides 11:
- κγʹ⁻² adj. ibid., 16:
- κδʹ def. Ovid, Metamorphoses 1:
- quī mŏdŏ | pēstĭfĕ|rō tōt | iūgĕră | vēntrĕ prĕ|mēntēm
- strāvĭmŭs | īnnŭmĕ|rīs tŭmĭ|dūm Pȳ|thōnă să|gīttīs.
- κεʹ adj. ibid., 10:
- κστʹ ibid. 11:
- ūt sŭă | mātū|rūs cōn|plēvīt | tēmpŏră | vēntēr
- κζʹ ibid. 15:
- κζ² ibid.:
- κηʹ ibid., 6:
- κη² def. def.² ibid.:
- κθʹ⁻² ibid. 8:
- κθ³ def. ibid.:
- λʹ v. ibid. 9:
- λαʹ Propertius, Elegiae 3:
- λβʹ ibid., 4:
- λβ² def. adj. ibid.:
- cāerŭlĕ|ūs cŭcŭ|mīs tŭmĭ|dōquĕ cŭ|cūrbĭtă | vēntrĕ
- λγʹ Sallust, Bellum Catilinae: pecora, quae natura prona atque ventri oboedientia finxit
- λγ² ibid.: sed multi mortales, dediti ventri atque somno, indocti incultique vitam sicuti peregrinantes transiere
- λγ³ ibid.: quicumque inpudicus, adulter, ganeo manu, ventre, pene bona patria laceraverat
- λδʹ Sallust, Bellum Iugurthinum: ubi adulescentiam habuere, ibi senectutem agant, in conviviis, dediti ventri et turpissimae parti corporis
- λεʹ Vergil, Aeneis 2:
- λστʹ ibid. 3:
- λζʹ def. prep. Vergil, Georgicon
Roman
- ληʹ Plautus, Amphitruo: agite, pugni, iam diu est quom* ventri victum non datis
- λθʹ Plautus, Aulularia: postquam hanc rationem ventri cordique edidi / accessit animus ad meam sententiam, / quam minimo sumptu filiam ut nuptum darem.
- μʹ Plautus, Captivi: ita venter gutturque resident esurialis ferias.
- μ² prep. ibid.: Mira edepol sunt, ni hic in ventrem sumpsit confidentiam.
- μ³ prep. ibid. satur homost, habet profecto in ventre confidentiam.
- μ⁴ adj. ibid.: Non ego nunc parasitus sum, sed regum rex regalior, / tantus ventri commeatus meo adest in portu cibus.
- μ⁵ ibid.: Proin tu tui cottidiani victi ventrem ad me afferas.
- μ⁶ ibid. nam si alia memorem, quae ad ventris victum conducunt, morast.
- μ⁷ adj. ibid. Diespiter te dique, Ergasile, perdant et ventrem tuum, / parasitosque omnis, et qui posthac cenam parasitis dabit.
- μαʹ Plautus, Casina: illae autem senem / cupiunt extrudere incenatum ex aedibus, / ut ipsae solae ventres distendant suos.
- μβʹ prep. Plautus, Curculio: geminos in ventre habere videor filios.
- μβ² ibid.: Quis hic est homo / cum collativo ventre atque oculis herbeis?
- μβ³ ibid.: Atque aliquid prius obtrudamus, pernam, sumen, glandium, / haec sunt ventris stabilimenta, pane et assa bubula, / poculum grande, aula magna, ut satis consilia suppetant.
